Monday, March 3, 2014

ಹೃದಯಹೀನ ಮನುಷ್ಯನ ಕ್ರೌರ್ಯದ ಉತ್ಕರ್ಷವನ್ನು ತೆರೆದಿಡುವ ‘12 ಇಯರ್ಸ್‌ ಎ ಸ್ಲೇವ್’

 ‘12 ಇಯರ್ಸ್‌ ಎ ಸ್ಲೇವ್’ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಆಸ್ಕರ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ದೊರಕಿದೆ. ಬ್ಯಾಂಡಿಟ್ ಕ್ವೀನ್, ‘ದಿ ಪ್ಯಾಸನ್ ಆಫ್ ದಿ ಕ್ರೈಸ್ಟ್’ನ ಬಳಿಕ ಹಿಂಸೆ ಹಸಿಯಾಗಿ ನನ್ನನ್ನು ಕಾಡಿದ್ದು, ನಿದ್ದೆಗೆಡಿಸಿದ್ದು ‘12 ಇಯರ್ಸ್‌ ಎ ಸ್ಲೇವ್’ ಚಿತ್ರದ ಬಳಿಕ . ಆ ಚಿತ್ರದ ಕುರಿತಂತೆ ಇಲ್ಲಿದೆ ನಾಲ್ಕು ಸಾಲು.

ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲಿ 18ನೆ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿದ್ದ ಗುಲಾಮಗಿರಿ ಪದ್ಧತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಈ ಮೊದಲು ಕೂಡಾ ಹಲವಾರು ಹಾಲಿವುಡ್ ಚಿತ್ರಗಳು ಬಂದುಹೋಗಿವೆ. ಆದರೆ ಈ ಗುಲಾಮಗಿರಿ ಪದ್ಧತಿಯ ಕ್ರೌರ್ಯ ಹಾಗೂ ಭೀಕರತೆಯನ್ನು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಟ್ಟುವಂತೆ ಚಿತ್ರಿಸುವಲ್ಲಿ ‘12 ಇಯರ್ಸ್‌ ಎ ಸ್ಲೇವ್’ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದೆ.
ಸ್ಟೀವ್ ಮ್ಯಾಕ್ವಿನ್ ನಿರ್ದೇಶನದ ಈ ಚಿತ್ರವು 1841ರಲ್ಲಿ ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್‌ನ ಬೀದಿ ಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಅಪಹರಿಸಲ್ಪಟ್ಟು, ಗುಲಾಮ ನಾಗಿ ಮಾರಾಟವಾದ ಸೊಲೊಮೊನ್ ನಾರ್ತ್ ಅಪ್ ಎಂಬ ಆಫ್ರಿಕನ್- ಅಮೆರಿಕನ್ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಕತೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ.
 ‘12 ಇಯರ್ಸ್‌ ಎ ಸ್ಲೇವ್’ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರ ಎದೆಯನ್ನು ಇರಿಯುವಂತಹ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ದಶ್ಯಗಳಿವೆ. ಆದರೆ ವಾಸ್ತವವನ್ನು ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗಿಸಲು, ಕತೆಯನ್ನು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ತೆರೆದಿಡಲು ಅದು ಅನಿವಾರ್ಯ. ಕರಿಯ ಜನಾಂಗೀಯ ಗುಲಾಮನೊಬ್ಬನನ್ನು ಮರಕ್ಕೆ ನೇಣುಬಿಗಿದು ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿಸಿ ಕೊಲ್ಲಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿಯೇ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳು ಆಟವಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಉಳಿದ ಗುಲಾಮರು ಏನೂ ಆಗದವರಂತೆ ತಮ್ಮ ಎಂದಿನ ಜೀತದ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಆ ಕಡೆ ನೋಡಿದಲ್ಲಿ ತಮಗೂ ಆ ಗತಿ ಬರಬಹುದೆಂಬ ಅಂಜಿಕೆ ಅವರಿಗೆ. ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೆ ಅಂತಹ ಬರ್ಬರ ಸಾವುಗಳು ಆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಸಹಜವಾಗಿತ್ತು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಜನರ ಈ ಅಸಹಾಯಕತೆಯನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಕರು ಅತ್ಯಂತ ಹದಯಂಗಮವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
  ಅಂದಹಾಗೆ ಈ ಚಿತ್ರವು ಸೊಲೊಮನ್ ನಾರ್ತ್‌ಅಪ್ ಎಂಬ ಗುಲಾಮನ ನೈಜ ಆತ್ಮಕತೆಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಚಿತ್ರವಾಗಿದೆ. ಸೊಲೊಮನ್ ನಾರ್ತ್‌ಅಪ್ (ಶಿವೆಟೆಲ್ ಎಜೆಯೊಫೆರ್) 1841ನೆ ಇಸವಿಯಲ್ಲಿ ಓರ್ವ ಸ್ವತಂತ್ರ ಕರಿಯ ಜನಾಂಗೀಯನಾಗಿದ್ದು, ಆತ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್‌ನ ಸಾರಾಟೊಗಾದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಕುಟುಂಬದೊಂದಿಗೆ ವಾಸವಾಗಿದ್ದ. ಆದರೆ ಒಂದು ದಿನ ಆತನನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿ, ಗುಲಾಮನಾಗಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಅಮೆರಿಕದ ದಕ್ಷಿಣ ಪ್ರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿನ ತೋಟವೊಂದರಲ್ಲಿ ಆತ ನನ್ನು ಜೀತಕ್ಕೆ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಸೊಲೊಮನ್ ಶ್ವೇತ ಜನಾಂ ಗೀಯ ಮಾಲಕರ ಅಮಾನವೀಯ ಹಿಂಸೆ ಹಾಗೂ ಜೀತದೊಂದಿಗೆ 12 ವರ್ಷಗಳನ್ನು ಕಳೆಯಬೇಕಾಯಿತು.ಸೊಲೊಮನ್‌ನ ಮೊದಲ ಮಾಲಕ (ಬೆನೆಡಿಕ್ಟ್ ಕ್ಯಂಬರ್‌ಬ್ಯಾಚ್) ಸ್ವಲ್ಪ ಸಹಾನುಭೂತಿಯಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿ. ಆದರೆ ನಂತರ ಆತ ಸೊಲೊಮನ್‌ನನ್ನು ಸ್ಯಾಡಿಸ್ಟ್ ಆಗಿರುವ ಹತ್ತಿ ತೋಟದ ಮಾಲಕನ ಎಪ್ಸ್ (ಮೈಕೆಲ್ ಫಾಸ್ಸ್‌ಬೆಂಡರ್)ಗೆ ಮಾರು ತ್ತಾನೆ. ಅಲ್ಲಿ ಆತನಿಗೆ ಹಾಗೂ ಇತರ ಗುಲಾಮರಿಗೆ ನೀಡಲಾಗುವ ಶಿಕ್ಷೆಗಳೇ ರೀಲು ತುಂಬಾ ತಿರುಗುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ ಎದೆಯೊಳಗೂ ಕೂಡ. ನಮ್ಮ ಉಸಿರಿಗೆ ಸಮೀಪವೇ ಅವುಗಳು ಘಟಿಸುತ್ತಿವೆಯೇನೋ ಎಂಬಷ್ಟು ಹಸಿಯಾಗಿ, ಸಹಜವಾಗಿ ದಶ್ಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಕರು ಕಟ್ಟಿಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಮನುಷ್ಯನ ಕ್ರೌರ್ಯದ ಉತ್ಕರ್ಷ ಸ್ಥಿತಿಯ ಕಡೆಗೆ ಕ್ಯಾಮರಾವನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡಲಾಗಿದೆ. ಗುಲಾಮಿ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಹಾಗೂ ಪುರುಷರನ್ನು ಅವರ ಬೆನ್ನಿನ ಚರ್ಮವೇ ಕಿತ್ತುಹೋಗುವಂತೆ ಚಾಟಿಯಿಂದ ಭಾರಿಸುವ ದಶ್ಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಬೆನ್ನಿನ ಚರ್ಮವೇ ಎದ್ದಂತಾಗಿ, ಕುಳಿತಲ್ಲಿಂದ ಎದ್ದು ನಿಂತು ಸಾವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತಾಗುತ್ತದೆ. ‘ದಿ ಪ್ಯಾಸನ್ ಆಫ್ ದಿ ಕ್ರೈಸ್ಟ್’ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಕ್ರಿಸ್ತನಿಗೆ ನೀಡುವ ಬರ್ಬರ ಹಿಂಸೆಯ ಪುನರಪಿಯಾಗಿದೆ ಇದು.

ಚಿತ್ರವು ಅತ್ಯಂತ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಮೂಡಿಬರಲು ಅದರ ಪಾತ್ರವರ್ಗದ ಕೊಡುಗೆಯೂ ಅಪಾರವಾಗಿದೆ. ನಾಯಕ ಸೊಲೊಮನ್ ನಾರ್ತ್‌ಅಪ್‌ನ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಚಿವೆಟೆಲ್ ಎಜಿಯೊಫೊರ್ ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ಅಭಿನಯಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಒಬ್ಬ ಗುಲಾಮನಾಗಿ ಅನುಭವಿಸುವ ನೋವು ಮತ್ತು ಅದು ಆತನಲ್ಲಿ ಪುಟಿದೆಬ್ಬಿಸುವ ಆಕ್ರೋಶವನ್ನು ಆತನು ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲೇ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.ಕ್ರೂರಿ ಮಾಲಕನ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಮೈಕೆಲ್ ಫಾಸ್‌ಬೆಂಡರ್ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ನಟಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಣ ಹಾಗೂ ಸಂಕಲನವು ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಜೀವವನ್ನು ತುಂಬಿದೆ.ಚಿತ್ರದ ಪ್ರತಿ ದಶ್ಯಗಳಲ್ಲೂ ನಿರ್ದೇಶಕ ಮೆಕ್ವಿನ್ ಕೈಚಳಕ ಎದ್ದುಕಾಣುತ್ತದೆ. ಚಿತ್ರ ನೋಡಿ ಹೊರ ಬಂದ ಪ್ರೇಕ್ಷಕನಿಗೆ ‘‘12 ಇಯರ್ಸ್‌ ಆಫ್ ಎ ಸ್ಲೇವ್’’ ಕೆಲವು ದಿನಗಳವರೆಗಾದರೂ ಕಾಡದೆ ಇರದು.

No comments:

Post a Comment