ಈ ಮರ ನಾನೂರು
ವರ್ಷ ಹಿಂದಿನದಂತೆ!
ಇದರ ನೆರಳಲ್ಲಿ
ಕೆಲ ನಿಮಿಷ ತಂಗಿದ ನಾನು
ಅದರ ಕಾಂಡಕ್ಕೆ ಕಿವಿ ನೀಡಿದೆ...
ನಾನೂರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ
ಜನರ ಪಿಸು ಮಾತುಗಳು ಕೇಳುತ್ತಿತ್ತು
ಅಷ್ಟೂ ಹೊತ್ತು
ಆ ತಲೆಮಾರುಗಳ ಜೊತೆ
ಉಸಿರಾಡಿದೆ
ಆ ಮರದ
ನೆರಳಿಂದ ಹೊರ ಬಂದ ನಾನು
ನಾನೂರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ
ಮನುಷ್ಯನಾದೆ!
ನಾನು
ನನ್ನ ನೋವು ನಿನ್ನದು
ನಗು ನಿನ್ನದು...
ಧ್ವನಿ ನಿನ್ನದು
ಮೌನ ನಿನ್ನದು
ನನ್ನ ದೇಹದ ಕಣ ಕಣಗಳಲ್ಲೂ ನೀನು!
ಹೇಳು ದೊರೆ
ಹಾಗಾದರೆ ನಾನೆಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ?
ನನ್ನ ನೆಪದಲ್ಲಿ
ಈ ಜಗದಲ್ಲಿ ಬದುಕುತ್ತಿರೂದು
ನೀನೇ ಎನ್ನುದನ್ನು
ಈ ರಾತ್ರಿ ನಾನು ಅರಿತೆ
Very nice!!
ReplyDelete